“Data exchange” service offers individual users metadata transfer in several different formats. Citation formats are offered for transfers in texts as for the transfer into internet pages. Citation formats include permanent links that guarantee access to cited sources. For use are commonly structured metadata schemes : Dublin Core xml and ETUB-MS xml, local adaptation of international ETD-MS scheme intended for use in academic documents.
Export
Teinović, Bratislav
Nacionalno-politički razvoj Bosne i Hercegovine u posljednjem vijeku turske vladavine (1800-1878)
Dozvoljavate samo preuzimanje i distribuciju dela, ako/dok se pravilno naznačava ime autora, bez ikakvih promena dela i bez prava komercijalnog korišćenja dela. Ova licenca je najstroža CC licenca. Osnovni opis Licence: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/rs/deed.sr_LATN. Sadržaj ugovora u celini: http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/rs/legalcode.sr-Latn
Academic metadata
Doktorska disertacija
Društveno-humanističke nauke
Univerzitet u Banjoj Luci
Filozofski fakultet
Istorija
Other Theses Metadata
National and Political Development of Bosnia and Herzegovina in the Last Century of the Turkish Rule (1800-1878)
Društvene i humanističke nauke: Istorija
Datum odbrane: 24.01.2020.
Milošević, Borivoje (mentor)
Doktorska disertacija Nacionalno-politički razvoj Bosne i Hercegovine u posljednjem vijeku turske vladavine (1800-1878) bavi se proučavanjem procesa nacionalne emancipacije bosansko-hercegovačkog trokonfesionalnog društva u sferi različitih političkih uticaja i stremljenja. Početak (nastanak Fojničkog grbovnika 1800) i kraj (austrougarska okupacija 1878) trajanja ovog istorijskog fenomena hronološke su granice vremenskog istraživanja doktorske disertacije. Proces nacionalnog sazrijevanja najprije je započeo kod bosanskih pravoslavnih (1850-tih), a kod bosanskih katolika i bosanskih Muslimana u završnici Velike istočne krize (1865-1878). Kod pravoslavnih je svijest o pripadnosti jedinstvenom srpskom narodu u ranijim vijekovima očuvala pravoslavna srpska crkva, a proces nacionalizacije među pravoslavnima u Bosni i Hercegovini dovršila je i konačno oblikovala u prvoj polovini XIX vijeka srpska spoljna politika. Osim ilustrovanja etničke emancipacije, doktorska disertacija prikazuje sve važnije faktore koji su aktivno uticali na navedene procese, od kojih centralno mjesto imaju politički odnosi. Različite spoljne politike, koje su tokom perioda tanzimatskih reformi dolazile u Bosnu i Hercegovinu najviše iz susjednih Kneževine Srbije i Trojedne hrvatsko-slavonsko-dalmatinske kraljevine su u najvećoj mjeri i doprinosile nastanku i razvoju nacionalnih odnosa. Srpske spoljne politike kod pravoslavnih (jedno kraće vrijeme i kod katolika), a austro-hrvatske samo kod katolika. U prvim razmatranjima disertacije naglašen je srpski narodni karakter kod pravoslavnih, koji je razvojem političkih odnosa dobio svoju konačnu nacionalnu formu. Sa druge strane, kod katolika i bosanskih Muslimana svijest o nacionalnoj pripadnosti gušile su, kod prvih crkva, a kod drugih državna administracija. Njihovo (ne)znanje o tome šta u nacionalnom pogledu nisu (Srbi, Hrvati), ali nedovoljno i šta jesu (Iliri, Hrvati, Turci, Bošnjaci, Turci-Bošnjaci), dominira u najvećem dijelu doktorske disertacije. Kod bosanskih Srba taj proces okončan je krajem 1850-tih, kod bosanskih katolika-Hrvata krajem 1860-tih, a bosanskih Muslimana tj. Bošnjaka tokom ustanka 1875-1878. godine.
Doctoral dissertation National and political development of Bosnia and Herzegovina in the last century of the Turkish rule (1800-1878) studies the process of national emancipation in the multi-confessional society of Bosnia and Herzegovina in the light of various political influences and aspirations. Chronological scope of the period researched falls within the beginning (origin of the Fojnica Armorial, 1800) and end (Austrian-Hungarian occupation, 1878) of this historical phenomenon. The first national group to start developing the national identity were the Orthodox people of Bosnia (during the 1850s), with Bosnian Catholics and Muslims joining the stream towards the end of the Great Eastern Crisis (1865-1878). Earlier, it was the Serbian Orthodox Church that helped preserve among the Orthodox people the idea of belonging to one Serbian people and this process was later finished and given its final shape by the Serbian foreign policy in the first half of the 19th century. Except describing the ethnic emancipation process, the dissertation depicts most significant factors that actively influenced the named processes, with political relations placed in the central position. Different political influences affecting Bosnia and Herzegovina during the period of the Tanzimat reforms, came mostly from the neighbouring Principality of Serbia and the Triune Kingdom of Croatia, Slavonia and Dalmatia contributing mainly to creation and development of national relations. The foreign policy of Serbia directed its influence on the Orthodox population (and the Catholics for a short time) and Austrian-Croatian policy was directed towards the Catholics solely. The first part of the dissertation studies the development of the Serb national idea among the Orthodox population, acquiring its final national form with the development of political relations. On the other side, Catholic Church hindered the development of national idea among the Catholic population and state administration among Muslim population in Bosnia. The dissertation describes for the most part to what extent the Muslims in Bosnia were (un)aware of what they are not in terms of nationality (Serbs, Croats) and what they are (Illyrians, Croats, Turks, Bosniacs, Turk-Bosniacs). This process ended in the late 1850s for the Bosnian Serbs, in the late 1860s for the Bosnian Catholics-Croats and for the Bosnian Muslims, or Bosniacs, during the period of the uprising from 1875 until 1878.
Bosna i Hercegovina, reforme, nacionalna politika, bosanski pravoslavni, Srbi, bosanski katolici, Hrvati, bosanski Muslimani, Bošnjaci, Srbija, Hrvatska
Bosnia and Herzegovina, reforms, national politics, Bosnian Orthodox, Serbs, Bosnian Catholics, Croats, Bosnian Muslims, Bosniacs, Serbia, Croatia
Klasifikaciona oznaka: H240
Serbian
Doktorska disertacija Nacionalno-politički razvoj Bosne i Hercegovine u posljednjem vijeku turske vladavine (1800-1878) bavi se proučavanjem procesa nacionalne emancipacije bosansko-hercegovačkog trokonfesionalnog društva u sferi različitih političkih uticaja i stremljenja. Početak (nastanak Fojničkog grbovnika 1800) i kraj (austrougarska okupacija 1878) trajanja ovog istorijskog fenomena hronološke su granice vremenskog istraživanja doktorske disertacije. Proces nacionalnog sazrijevanja najprije je započeo kod bosanskih pravoslavnih (1850-tih), a kod bosanskih katolika i bosanskih Muslimana u završnici Velike istočne krize (1865-1878). Kod pravoslavnih je svijest o pripadnosti jedinstvenom srpskom narodu u ranijim vijekovima očuvala pravoslavna srpska crkva, a proces nacionalizacije među pravoslavnima u Bosni i Hercegovini dovršila je i konačno oblikovala u prvoj polovini XIX vijeka srpska spoljna politika. Osim ilustrovanja etničke emancipacije, doktorska disertacija prikazuje sve važnije faktore koji su aktivno uticali na navedene procese, od kojih centralno mjesto imaju politički odnosi. Različite spoljne politike, koje su tokom perioda tanzimatskih reformi dolazile u Bosnu i Hercegovinu najviše iz susjednih Kneževine Srbije i Trojedne hrvatsko-slavonsko-dalmatinske kraljevine su u najvećoj mjeri i doprinosile nastanku i razvoju nacionalnih odnosa. Srpske spoljne politike kod pravoslavnih (jedno kraće vrijeme i kod katolika), a austro-hrvatske samo kod katolika. U prvim razmatranjima disertacije naglašen je srpski narodni karakter kod pravoslavnih, koji je razvojem političkih odnosa dobio svoju konačnu nacionalnu formu. Sa druge strane, kod katolika i bosanskih Muslimana svijest o nacionalnoj pripadnosti gušile su, kod prvih crkva, a kod drugih državna administracija. Njihovo (ne)znanje o tome šta u nacionalnom pogledu nisu (Srbi, Hrvati), ali nedovoljno i šta jesu (Iliri, Hrvati, Turci, Bošnjaci, Turci-Bošnjaci), dominira u najvećem dijelu doktorske disertacije. Kod bosanskih Srba taj proces okončan je krajem 1850-tih, kod bosanskih katolika-Hrvata krajem 1860-tih, a bosanskih Muslimana tj. Bošnjaka tokom ustanka 1875-1878. godine.